De lerende uitvoeringspraktijk
Als netwerk hebben we de goede gewoonte om ons te laten voeden en inspireren door diverse denkers en doeners uit de uitvoeringspraktijk. Dat heeft in 2020 onder andere geleid tot drie essays over sturing op leren, impact en kennis in het Sociaal Domein. Pieter Hilhorst, Albert Jan Kruiter en Onno de Zwart hebben alle drie een eigen visie op het onderwerp verwoord. Overigens nadat hier uitvoerig met diverse directeuren over is gesproken in verschillende woensdagavondsessies.
Het essay van Pieter Hilhorst “Maatwerk vergt systemisch leren”
In dit essay deelt Pieter Hilhorst de lessen opgedaan in het programma Eenvoudig Maatwerk rond complexe casuïstiek. Naast de positieve ervaring met lerende professionals en organisaties stuit hij ook op de hardleerse kant van de systeemwereld. Pieter betoogt dat voor duurzame ontwikkeling van het sociaal domein ook wordt geleerd op het niveau van regels, werkprocessen en samenwerkingsafspraken. Dat is niet de core-business van de uitvoerende professional en vraagt dus om een andere inzet. Namelijk het beter organiseren van het willen, weten en het doen. Zeker op het gebied van wonen, bestaanszekerheid en collectieve oplossingen voor individuele problemen zijn vraagstukken waar systeemleren een fikse duw de goede richting op kan leveren.
Het essay van Albert Jan Kruiter “Sturen op sociale impact”
In dit essay betoogt Albert Jan Kruiter van het Instituut voor Publieke Waarden dat een rigoureus andere manier van sturen nodig is als we niet willen krijgen wat we altijd kregen, maar dan meer. Nu Corona extra scherpte toevoegt aan de complexiteit en omvang van veel zorg & ondersteuningsvragen neemt de noodzaak tot verandering toe. Sturen met impact dus, wat meer weg heeft van een meteorietinslag dan een organisch veranderproces. Albert Jan roept op om niet de productie maar de impact voorop te zetten, te investeren in bestaanszekerheid en op zoek te gaan naar nieuwe vormen van financieren. Gemeenten en Rijk samen moeten op zoek naar een innovatieve investeringsstrategie, immers meer geld op dezelfde wijze uitgeven gaat de transformatie in het sociaal domein niet verder helpen.
Het essay van Onno de Zwart “Een vaccin voor sociale problemen? Een pleidooi voor sturen vanuit data en inzicht!”
Onno de Zwart van het Verwey Jonker instituut laat zich voor dit essay inspireren door hoe kennis over Covid-19 wordt gevormd en gedeeld. Met name de wijze waarop fundamenteel onderzoek gepaard gaat met het direct en wereldwijd toepasbaar maken van bevindingen die reeds gedaan zijn en direct leiden tot betere behandelmethoden. Waarom leidt alleen een crisissituatie zoals is ontstaan rond het virus, tot een bundeling van versplinterde werkelijkheden? Onno roept in zijn essay op om de versplintering rond kennis die ook in het Sociaal Domein aanwezig is te bundelen vóór dat er een crisis ontstaat en in gezamenlijkheid het leren van data en informatie op de korte en op de lange termijn gestructureerd en in verbinding op te pakken.